หากดำเนินการ ออมเงิน และ กำหนดหน้าที่ของเงินออม ให้เป็นดังต่อไปนี้
- เงินสำหรับชดเชยรายได้ที่ขาดหายไปเพราะป่วยเป็นโรคร้ายแรง ซึ่งส่งผลต่อภาระรายจ่ายประจำที่ต้องมีทุกเดือน
- เงินสำหรับดูแลค่าใช้จ่ายอื่น ๆ นอกเหนือจากค่ารักษา เช่น ค่าเดินทาง ค่าที่พักใกล้ รพ.
- เงินสำหรับค่ารักษาแบบใหม่ที่ยังไม่ได้รับการรับรองจากแพทยสภา ทำให้ประกันสุขภาพดูแลไม่ได้
- มีกลไกป้องกันไม่ให้นำเงินออมนี้ออกมาใช้ผิดวัตถุประสงค์
- สามารถเลือกออมเงินคงที่เท่ากันทุกปีได้ เสมือนเป็นการเก็บเงินเป็นประจำบริหารจัดการง่าย
จะทำให้เครื่องมือการออม หรือการเก็บเงินที่เหมาะสมที่สุด คือ..
ประกันโรคร้ายแรง
..หนึ่งในแบบประกันที่หากรีบทำตอนอายุยังน้อย จะยิ่งเพิ่มความสบายใจ และยิ่งเสมือนได้ความคุ้มครองมา "ฟรี" ได้มากที่สุด
โรคร้ายแรงโดยเฉพาะมะเร็งกลายเป็นโรคที่ใกล้ตัวมากขึ้นเรื่อย ๆ ในทุกปี
ด้วยความเสี่ยงของโรคร้ายแรงโดยเฉพาะโรคมะเร็งที่มีอัตราการป่วยเพิ่มสูงขึ้นทุกปีติดต่อกันมากกว่า 20 ปี ทั้งในปัจจุบัน อายุที่เริ่มป่วยเป็นมะเร็งได้น้อยลงเรื่อย ๆ และประกันสุขภาพเด็กแทบไม่มีแบบเหมาจ่าย ทำให้การเก็บความเสี่ยงความล้มละลายด้วยโรคมะเร็งไว้ใกล้ตัวต่อไป จึงเป็นเรื่องที่อันตรายอย่างมาก
เพราะโรคร้ายแรง
เมื่อเป็นแล้ว..ทำให้มีโอกาสสูง(มาก) ที่จะไม่สามารถกลับไปทำงานหารายได้เหมือนเดิม
ทั้งในระหว่างการรักษา และภายหลังการรักษา ดังนั้นประกันโรคร้ายแรงจึงเข้ามาทำหน้าที่ชดเชยรายได้ที่ต้องขาดหายไปเพราะป่วยเป็นโรคร้ายแรงเหล่านี้
เพราะโรคมะเร็ง
มีค่าใช้จ่ายสูงที่สุดหลักล้านถึงสิบล้านต่อปี และใช้เวลารักษาติดตามอาการตลอดชีวิต
โดยป่วยเป็นโรคมะเร็งมีอัตราการป่วยสูงที่สุดในทุกโรคร้ายแรง และพบในคนที่อายุน้อยลงไปเรื่อย ๆ ด้วยปัจจัยปัญหาจากฝุ่น PM2.5 อาหารการกินปัจจุบัน รวมไปถึงภาวะความเครียด ความกดดันรอบด้านที่มีมากขึ้นกว่าในอดีต
ซึ่งปัญหาเหล่านี้ หากสามารถเตรียมการรองรับไว้ล่วงหน้าได้ตั้งแต่อายุยังน้อย จะประหยัดเงินในการป้องกันปัญหาการล้มละลายนี้ได้หลักล้านบาทขึ้นไป รวมไปถึงหากไม่ป่วยเป็นโรคร้าย นอกจากจะได้กำไรในส่วนความโชคดีแล้ว ยังได้เงินสำรองฉุกเฉินที่เท่ากับหรือมากกว่าเบี้ยประกันทั้งหมดที่จ่ายไปได้อีกด้วย
ทั้งหมดนี้คือความน่าสนใจของเครื่องมือการเงินที่ชื่อว่า ประกันโรคร้ายแรง แม้จะยังไม่ได้รวมถึงผลประโยชน์ในแง่สิทธิ์ลดหย่อนทางภาษีเลยก็ตาม
คุณสมบัติของผู้ที่ควรทำประกันโรคร้ายแรง
ผู้ที่ต้องการสิทธิ์ลดหย่อนทางภาษีเพิ่ม ประกันโรคร้ายแรง..ให้สิทธ์ลดหย่อนภาษีรวมกับวงเงินลดหย่อนของประกันสุขภาพและค่ารักษาอุบัติเหตุที่ 25,000 บาท (โดยเมื่อรวมสิทธิลดหย่อนของประกันชีวิตแล้วต้องไม่เกิน 100,000 บ.)
ผู้ที่ต้องการเงินก้อนไว้ดูแลค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ที่นอกเหนือจากค่ารักษา เช่น ค่าเดินทาง ค่าที่พักใกล้ รพ. ค่าปรับสถานที่อยู่อาศัยให้เหมาะสม(โดยเฉพาะสภาวะติดเตียง) ค่าอาหารการกิน ค่าผู้ดูแล เป็นต้น
ผู้ที่จำเป็นต้องมีเงินชดเชยรายได้ โดยหากปัจจุบันมีรายได้เพียง 1 ช่องทางจากการใช้แรงและเวลาแลกมา เพราะมีโอกาสสูงที่ในระหว่างการรักษาโรคร้ายแรง จะไม่สามารถทำงานเดิมได้ และอาจไม่มีช่องทางทำเงินใด ๆ ได้อีก ที่จะไว้จ่ายรายจ่ายประจำต่าง ๆ เช่น ค่าเช่าบ้าน ค่าผ่อนบ้าน ผ่อนหนี้สินต่าง ๆ เป็นต้น (โดยทุนโรคร้ายแรงควรมีอย่างน้อย 3-5 เท่าของรายจ่ายประจำต่อปี เพื่อให้มีเวลาในการปรับตัวประมาณ 3-5 ปี)
ผู้ที่ต้องการเก็บออมเงินสำรองฉุกเฉินโดยได้ผลประโยชน์เป็นความคุ้มครองโรคร้ายแรง โดยหากทำประกันโรคร้ายแรงตั้งแต่ตอนเด็ก หรือ ตอนวัยเริ่มทำงาน เบี้ยที่จ่ายไปทั้งหมดจะน้อยกว่าทุนความคุ้มครองโรคร้ายแรงที่ได้หลายเท่า
ผู้ที่ต้องการแหล่งเงินฉุกเฉินในอนาคตที่สามารถกู้ด้วยดอกเบี้ยที่ต่ำมากได้ในตอนที่ไม่ได้เป็นโรคร้ายแรง และการชำระหนี้คืนจะตัดเข้าเงินต้นก่อนดอกเบี้ยเสมอ ที่สำคัญหากเป็นโรคร้ายแรงไม่ต้องใช้หนี้และยังได้เงินก้อนมาดูแล
ประกันโรคร้ายแรง
แบ่งออกได้เป็น 4 แบบ
1. ประกันโรคร้ายแรงเบี้ยปรับเพิ่มตามอายุ (จ่ายเบี้ยทุกปี โดยเน้นคุ้มครองถึงอายุ 60 ปี)
แบบเน้นคุ้มครองเฉพาะโรคร้ายแรง (ไม่มี "มูลค่าเวนคืน" หากยกเลิกสัญญา หรือ ครบอายุสัญญา)
โดยเบี้ยแต่ละปี ก่อนอายุ 60 ปี จะน้อยกว่าทุนโรคร้ายแรงที่ได้ หลัก 100 เท่า
ทำหน้าที่ชดเชยรายได้ที่ต้องขาดหายไป
เพราะเมื่อเป็นแล้ว..ทำให้มีโอกาสสูง(มาก) ที่จะไม่สามารถกลับไปทำงานหารายได้เหมือนเดิม ทั้งในระหว่างการรักษาและภายหลังการรักษา ดังนั้นประกันโรคร้ายแรงจึงเข้ามาทำหน้าที่ชดเชยรายได้ที่ต้องขาดหายไปเพราะป่วยเป็นโรคร้ายแรงเหล่านี้
ทำหน้าที่เป็นความคุ้มครองโรคร้ายแรงช่วงอายุก่อนเกษียณจนถึงอายุ 60 ปี
เนื่องจากให้ความคุ้มครองหลายโรคร้ายแรง และมีค่าการประกันภัยแต่ละโรคร้ายที่ไม่สูงมาก เพราะความเสี่ยงยังน้อยกว่าช่วงหลังเกษียณ (ที่โอกาสสูงมากเบี้ยรวมทั้งหมด จะเกินทุนความคุ้มครองในเวลาไม่กี่ปีหลังเกษียณอายุ)
ทำหน้าที่เป็นความคุ้มครองโรคร้ายแรงจำนวนมาก
เนื่องจากเบี้ยถูก ความคุ้มครองสูง ที่เหมาะสำหรับช่วงอายุก่อนเกษียณเท่านั้น (เพราะหลังจากนั้นเบี้ยจะสูงโดด ต้องปรับแผนประกันเป็นอื่น ๆ เช่น ประกันโรคร้ายแรงเบี้ยคงที่)
เป็นแบบประกันที่เบี้ยต่อความคุ้มครองค่อนข้างถูก(มาก)
เนื่องจากอายุก่อนเกษียณความเสี่ยงของโรคร้ายแรงจะยังไม่สูงมากนัก ทำให้บริษัทประกันสามารถเพิ่มความคุ้มครองให้ได้หลายจำนวนโรคมากขึ้นในแต่ละระยะโรค (หรือแม้แต่เคลมซ้ำในบางโรคหรือซ้ำข้ามกลุ่มโรคได้) รวมไปถึงบางแบบยังมีการคุ้มครองการเสียชีวิตแบบจำกัดเวลา 1 ปีเข้าไปด้วย
BLA Super Care เป็นสัญญาเพิ่มเติมที่สามารถแนบเพิ่มเข้ามาในสัญญาหลักประกันชีวิตตลอดชีพได้ โดยจะคุ้มครองทั้งหมด 6 กลุ่มโรค เจอจ่ายจบทีละกลุ่มโรคโดยไม่มีระยะรอคอยในการเคลมต่อเนื่องระหว่างกลุ่มโรค (ส่วนใหญ่แบบประกันโรคร้ายเจอจ่ายจบทีละกลุ่มโรค จะมีเงื่อนไขต้องหายจากอีกกลุ่มโรคหนึ่งก่อน หรือ ต้องรออย่างน้อย 1 ปี จึงจะเจอจ่ายอีกกลุ่มโรคที่เหลือได้)
แบบประกันนี้จึงเหมาะกับ ผู้ที่ต้องการทยอยเก็บเงินก้อนเพื่อรับความเสี่ยงโรคร้ายไว้เองในตอนเกษียณ และปัจจุบันจะยังไม่มีกำลังออมพอที่จะเน้นเป็นประกันโรคร้ายแบบตลอดชีพได้
2. ประกันโรคร้ายแรงเสี่ยงเป็นสูงเบี้ยคงที่ (จุดประสงค์คุ้มครองตลอดชีพ)
เน้นทั้งเก็บออมเงินและคุ้มครองโรคร้ายแรงตลอดชีพ (แบบจ่ายเบี้ยคงที่)
มีมูลค่าเวนคืนที่สะสมในสัญญา หากยกเลิกสัญญาหรืออยู่ครบสัญญา
ทำหน้าที่เน้นเก็บออมเงิน และ เน้นคุ้มครองโรคร้ายแรงตลอดชีพ
ผ่านการชำระเบี้ยคงที่ ซึ่งประกันโรคร้ายรูปแบบนี้จะมีมูลค่าเวนคืนตอนยกเลิกสัญญา คล้ายกับประกันชีวิตตลอดชีพ เพียงเปลี่ยนจากคุ้มครองชีวิตมาเป็นโรคร้ายแรงที่กำหนดเท่านั้น
เป็นสัญญาเพิ่มเติมที่ต้องแนบกับสัญญาหลักประกันชีวิต
ทำให้หากเจอโรคร้ายก็จะได้เงินก้อนจากสัญญาเพิ่มเติมนี้ และต่อมาหากเสียชีวิตก็จะได้เงินก้อนจากสัญญาหลักประกันชีวิตร่วมด้วย
เป็นแบบประกันที่เบี้ยรวมทั้งหมดจะน้อยกว่าทุนคุ้มครองโรคร้ายที่ได้มาก
โดยประมาณ 2-3 เท่า ขึ้นอยู่กับอายุที่เริ่มทำประกัน (ซึ่งจะต่างกับประกันโรคร้ายแรงเบี้ยเพิ่มตามอายุที่เบี้ยรวมตลอดสัญญาจะสูงกว่าทุนความคุ้มครองเสมอ)
เป็นแบบประกันที่มูลค่าเงินที่สะสมในสัญญาสามารถกู้ออกมาใช้ยามฉุกเฉินได้ด้วยดอกเบี้ยที่ต่ำ
เช่น ปีละ 4.5% โดยยังได้ความคุ้มครองโรคร้ายไปตลอดชีพเหมือนเดิมจนกว่าหนี้และดอกเบี้ยรวมกันเกินมูลค่าเวนคืนของปีกรมธรรม์ล่าสุด ทั้งนี้เงินก้อนที่ได้หากตรวจพบโรคร้ายตอนที่ยังกู้กรมธรรม์อยู่ เงินก้อนที่ได้จะถูกหักด้วยยอดหนี้และดอกเบี้ยที่เหลือก่อนเสมอ
เป็นแบบประกันที่เบี้ยคงที่ ที่เน้นเฉพาะโรคร้ายแรงที่มีความเสี่ยงสูงเท่านั้น
จึงเป็นแบบที่ไม่ได้มีการ up-sell เพิ่มโรคร้ายที่มีความเสี่ยงต่ำเข้ามา เพื่อไม่ให้ค่าการประกันภัยสูงเกินไปในตอนสูงอายุ
BLA อุ่นใจโรคร้าย เป็นรูปแบบของสัญญาแพ็คเกจที่ภายในมีทั้งประกันชีวิตทุน 50,000 บ. และประกันมะเร็งกับโรคร้ายแรงพบบ่อย มาให้ในแพ็คเกจเรียบร้อย และเนื่องจากเป็นเบี้ยคงที่จึงมีมูลค่าเงินเวนคืนสะสมอยู่ในสัญญา (หากไม่เป็นโรคร้ายแล้วต้องการยกเลิก) โดยมูลค่าเงินเวนคืนจะสะสมสูงสุดที่อายุ 80-82 ปี (ประมาณ 50% ของเบี้ยที่จ่ายไปทั้งหมด) จากนั้นมูลค่าเงินเวนคืนจะลดลงเรื่อย ๆ จนเหลือเท่ากับทุนชีวิต 50,000 บ. ตอนครบสัญญาอายุ 90 ปี ทำให้ตอนอายุ 80-82 ปี หากพิจารณาตรวจสุขภาพแล้ว ไม่มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคร้ายแรง จะควรยกเลิกสัญญานี้เพื่อได้มูลค่าเงินเวนคืนกลับมาก่อนที่จะทยอยลดหมดไป
BLA Happy CI เป็นรูปแบบของสัญญาเพิ่มเติมที่สามารถแนบเพิ่มกับสัญญาหลักประกันชีวิตตลอดชีพได้ โดยหากทำตอนอายุยังน้อย มูลค่าเงินเวนคืนที่สะสมในสัญญาจะสะสมเกินเบี้ยที่จ่ายไปเมื่อครบปีกรมธรรม์ที่ 21-23 เท่านั้น (เหมือนทำประกันสะสมทรัพย์ 21-23 ปี แล้วได้ผลตอบแทนมาเป็นความคุ้มครองโรคร้ายมากกว่าเงินที่ออมหลายเท่า)
หากทำแนบกับสัญญาหลักประกันชีวิตตลอดชีพที่มีมูลค่าสะสมในสัญญาที่เติบโตเร็ว และมีทุนคุ้มครองที่ใกล้เคียงกับทุนโรคร้ายแรงของ BLA HAPPY CI
ก็จะส่งผลให้มูลค่าสะสมในสัญญาทั้งประกันชีวิตและประกันโรคร้ายแรง สามารถเกินเบี้ยทั้งหมดที่จ่ายไปได้ในปีกรมธรรม์ที่ 21-29 เท่านั้น (ดังตัวอย่างรูปโปรแกรมคำนวณด้านล่าง)
จากรูป ชาย อายุ 50 ปี เบี้ยทั้งสัญญา BLA HAPPY CI จะอยู่ที่ 2,216,400 บ. ได้ทุนโรคร้ายที่ 3,000,000 บ. (ประหยัดไปเกือบ 8 แสนบาท) แต่มูลค่าในสัญญาจะเกินเบี้ยต้องรอถึง 49 ปี (หรือตอนอายุ 99 ปี)
แต่หากสัญญาหลักเป็นประกันชีวิตแบบมรดก เพรสทีจไลฟ์ แบบเบี้ยคงที่ 5 ปี คุ้มครองถึงอายุ 99 ทุนเริ่มต้น 5,000,000 บ. เบี้ยทั้งสัญญาจะอยู่ที่ 2,419,000 บ. (ใช้เงินน้อยกว่ามรดกที่จะให้ถึง 51%) และใช้เวลาเพียง 12 ปี มูลค่าสะสมในสัญญาจะเกินเบี้ยที่จ่ายไป
ซึ่งเมื่อนำมูลค่าสะสมในสัญญาของทั้ง 2 แบบประกันรวมกัน จะทำให้มูลค่าสะสมในสัญญาทั้ง 2 เกินเบี้ยทั้งสัญญาที่จ่ายไปที่ 4,635,900 บ. ภายใน 23 ปี หรือตอนอายุ 73 ปีเท่านั้น
ทำให้ตอนอายุ 73 ปี มีความคุ้มครองทั้งชีวิตและโรคร้ายรวมกันที่ 8,000,000 บ. และมีมูลค่าในสัญญาที่สามารถกู้อัตราดอกเบี้ยต่ำนำมาใช้ยามฉุกเฉินได้มากกว่า 4,635,900 บ. หรือมากกว่าเบี้ยทั้งหมดที่จ่ายไป และ หากเกิดโชคร้ายใด ๆ ขึ้น ความคุ้มครอง 8,000,000 บ. นี้ ก็พร้อมช่วยในทันที
ประกันโรคร้ายแรงรูปแบบนี้จึงเหมาะกับ ผู้ที่ต้องการเลือกจับคู่แบบประกันชีวิตทุนที่ต้องการกับประกันโรคร้ายแรงเบี้ยคงที่ในทุนที่ต้องการเอง
3. ประกันชีวิตตลอดชีพควบโรคร้ายแรงจำนวนมากเบี้ยคงที่ (จุดประสงค์คุ้มครองตลอดชีพ)
เน้นเก็บออม คุ้มครองทั้งชีวิต และ โรคร้ายแรง (จ่ายเบี้ยคงที่)
เบี้ยเริ่มต้นสูงเป็นลำดับที่ 3 ในรูปแบบประกันโรคร้ายทั้ง 4 แบบ ใช้ประโยชน์จากมูลค่าสะสมในสัญญาของประกันชีวิต เพื่อช่วยให้ได้เบี้ยคงที่และคุ้มครองโรคร้ายจำนวนมากได้
เป็นแบบประกันที่เน้นจ่ายกรณีเป็นโรคร้ายแรง หรือ กรณีเสียชีวิต (อย่างใดอย่างหนึ่ง)
ดังนั้นหากตรวจเจอโรคร้ายก่อนแล้วต่อมาเสียชีวิต จะได้เพียงเงินก้อนเดียวตอนตรวจเจอโรคร้ายเท่านั้น
เป็นแบบประกันที่เบี้ยรวมทั้งหมดมักจะสูงเกินทุนประกันที่ได้ หากทำตอนอายุมาก
โดยเบี้ยทั้งสัญญาจะเริ่มเกินทุนความคุ้มครองหลังอายุ 45-47 ปี ทำให้ควรรีบทำประกันแบบนี้ก่อนถึงอายุดังกล่าว เพื่อยังคงได้ทุนมากกว่าเบี้ยรวมที่จ่ายไป (ไม่เช่นนั้นจะเหมือนเป็นการออมเงินเพื่อรับความเสี่ยงไว้เอง เพียงแต่ได้ความคุ้มครองโรคร้ายทันทีที่เริ่มออมเท่านั้น)
เป็นแบบประกันโรคร้ายที่คุ้มครองโรคร้ายจำนวนมาก ผ่านการใช้ประโยชน์จากประกันชีวิตที่ควบอยู่เป็นหลัก เพื่อทำให้ได้เบี้ยคงที่ (ไม่สามารถเลือกประกันชีวิตที่ต้องการเองได้)
ภายในของแบบประกันชีวิตควบโรคร้ายแรง จะมีการใช้ประโยชน์ของมูลค่าสะสมในสัญญาของประกันชีวิตอยู่ (คล้ายรูปแบบประกันโรคร้ายแบบที่ 2 ตอนจับคู่กับประกันชีวิตที่เลือกมา)
โดยไส้ในจะมีประกันโรคร้ายแบบเบี้ยเพิ่มตามอายุเน้นคุ้มครองโรคร้ายจำนวนมาก ที่ทุนโรคร้ายจะถูกปรับลดลงเรื่อยๆ อัตโนมัติ ให้สอดคล้องกับมูลค่าสะสมในสัญญาของประกันชีวิตที่ทยอยเพิ่มขึ้นทุกปี ดังสูตรต่อไปนี้
ทุนโรคร้ายปี กธ.นั้น ๆ = ทุนประกันชีวิตควบโณคร้ายที่เลือก (-ลบ) มูลค่าเวนคืน หรือ มูลค่าสะสมในสัญญาของประกันชีวิตปี กธ.นั้น
เช่น จากรูปด้านล่าง ตอนอายุ 45 ทุนประกันชีวิตควบโรคร้ายที่เลือกคือ 1,000,000 บาท แต่ภายในทุนโรคร้ายจะถูกปรับลดเหลือ 822,000 บ. (เพราะเมื่อรวมกับมูลค่าเวนคืนประกันชีวิตจำนวน 178,000 บาท แล้ว จะเท่ากับ 1,000,000 บาทพอดี) หรือ
822,000 = 1,000,000 - 178,000
จากรูปจะเห็นได้ว่าไส้ใน ทุนโรคร้ายจะทยอยลดลงเรื่อยๆ ตามมูลค่าเวนคืนของประกันชีวิตตลอดชีพที่ทยอยเพิ่มขึ้นมาทดแทน ซึ่งจะทำให้ค่าประกันภัยโรคร้ายไม่แพงเกินไปแม้ในตอนสูงอายุ (เพราะลดทุนคุ้มครองลงอัตโนมัติ) และสามารถเฉลี่ยออกมาเป็นเบี้ยคงที่รวมกับเบี้ยคงที่ของประกันชีวิตได้
เป็นแบบประกันที่เกิดขึ้นมา เพื่อแก้ไขข้อโต้แย้งว่า ถ้าเกิดโชคดีไม่ได้เป็นโรคร้ายจะยังได้มีเงินคืนกลับมา (จากฝั่งประกันชีวิตที่นำมาควบ)
จึงเป็นสาเหตุให้เบี้ยทั้งสัญญาของประกันแบบนี้จะค่อนข้างสูง และยากที่จะให้ทุนความคุ้มครองได้ถึง 2 เท่าของเบี้ยทั้งสัญญาที่จ่ายไปได้
รวมไปถึงทำให้มูลค่าเวนคืนของแบบประกันนี้กว่าจะสะสมเกินเบี้ยรวมที่จ่ายไปได้ มักต้องใช้เวลานานกว่าประกันชีวิตตลอดชีพทั่วไป (ที่ไม่ได้ควบโรคร้าย) หรือ นานมากขึ้นอีกกว่า 7-15 ปีขึ้นไป เช่น จากปกติต้องใช้เวลาประมาณ 27 ปี ก็เพิ่มเป็น 42 ปีได้ เป็นต้น
**หมายเหตุ แบบประกันลักษณะนี้ :
- บางบริษัทจะเป็นลักษณะแพ็คเกจที่ไม่สามารถแนบสัญญาเพิ่มเติมได้
- หากทำตอนอายุมากที่เบี้ยทั้งสัญญาสูงกว่าทุนประกันที่ได้ และโชคดีไม่ได้ป่วยเป็นโรคร้าย เงินที่ได้คืน หรือได้ตอนเสียชีวิตจะเท่ากับทุนประกัน จะไม่ได้เบี้ยสะสมที่จ่ายไปมากกว่าคืน
- มีโอกาสต้องทำประกันชีวิตเพิ่ม หากกังวลว่า เมื่อเป็นโรคร้ายเจอจ่ายจบไปแล้ว สุดท้ายต่อมาโชคร้ายต้องจากไปเพราะโรคร้าย แต่ต้องการทิ้งเงินไว้ให้คนข้างหลังอีกก้อน
แบบประกันนี้จะเหมาะกับผู้ที่ต้องการเน้นเก็บออมและโอนความเสี่ยงโรคร้ายแรงและชีวิตตลอดชีพ รวมกันโดยเลือกแบบประกันชีวิตเองไม่ได้
4. ประกันชีวิตตลอดชีพควบโรคร้ายแรงเสี่ยงสูงแบบจ่ายจบทีละกลุ่มโรคร้าย (จุดประสงค์คุ้มครองตลอดชีพเคลมได้หลายครั้ง)
เป็นประกันที่เน้นการเก็บออมเป็นหลักโดยจะไม่ขาดทุนจากการออมใด ๆ ซึ่งผลประโยชน์ที่ได้จากการออม คือ หากเป็นโรคร้ายแรงมากกว่า 2 กลุ่มโรคขึ้นไป จะได้เงินก้อนที่มากกว่าเงินออมแน่นอน (แบบจ่ายเบี้ยคงที่ 20 ปีคุ้มครองถึงอายุ 99 ปี )
มูลค่าสะสมในสัญญาจะมากกว่าเบี้ยทั้งสัญญาตั้งแต่สิ้นปีกรมธรรม์ที่ 20 แต่ทุนประกันที่ได้จะเป็นประมาณครึ่งหนึ่งของเบี้ยทั้งสัญญา เว้นแต่หากเสียชีวิตจะได้เบี้ยสะสมทั้งหมดคืน หักกับเงินก้อนที่จ่ายเมื่อเป็นประกันโรคร้ายแต่ละกลุ่มโรค
เป็นแบบประกันที่ทำตามใจผู้ทำประกันมากที่สุด โดยตอบทุกข้อโต้แย้ง
ทั้งเป็นเบี้ยคงที่ เบี้ยไม่จ่ายทิ้ง ทำตอนอายุมากไม่ขาดทุน คุ้มครองโรคร้ายจำนวนมาก เจอจบทีละกลุ่มโรค หากตรวจเจอโรคร้ายแรงหยุดจ่ายเบี้ยทันที เคลมซ้ำครั้งที่สองในบางโรคร้าย อยู่ในสภาวะวิกฤติได้เงินก้อน เป็นทุพพลภาพสิ้นเชิงถาวรได้เงินทั้งเงินก้อนและเงินรายเดือน หากเสียชีวิตได้เบี้ยสะสม (คืนหักจากที่ได้มาแล้ว)
แต่ทุกอย่างที่ตามใจ และทุกข้อโต้แย้งที่ตอบ นำมาซึ่งเบี้ยประกันที่สูง
จากตัวอย่างตารางด้านบนจะเห็นได้ว่า
- ที่ทุนประกัน 1,000,000 บ. จะมีเบี้ยรวมทั้งสัญญาอยู่ที่ 1,908,800 บาท
- ทำให้เงินก้อนที่ได้จากการเคลมจะเกินเบี้ยทั้งสัญญาที่จ่ายไปได้ก็ต่อเมื่อ (เว้นแต่ จะเจอโรคร้ายแรงก่อนที่จะจ่ายเบี้ยครบ 20 ปีก็จะสามารถหยุดจ่ายเบี้ยแต่ได้รับความคุ้มครองต่อ)
- เป็น 2 กลุ่มโรคร้ายแรงขึ้นไปก่อนอายุ 85 ปี หรือ
- เป็น 1 กลุ่มโรคร้าย กับ ทุพพลภาพสิ้นเชิงถาวร หรือ
- เป็น 1 กลุ่มโรคร้าย กับ เคลมซ้ำในโรคร้ายเสี่ยงสูงบางโรค
- ทั้งนี้มูลค่าในกรมธรรม์จะเติบโตสูงสุดที่ 2,209,000 บ. จากนั้นจะทรงตัวขึ้นลงไปเรื่อย ๆ จนสุดท้ายเมื่อถึงอายุ 99 ปี หากไม่มีการเคลมใด ๆ เลย ก็จะได้มูลค่าเวนคืนกรมธรรม์คืนกลับมาที่ 1,954,000 บ. (เนื่องจากมากกว่าเบี้ยทั้งสัญญาที่จ่ายไป)
เป็นการรับความเสี่ยงไว้เองส่วนหนึ่ง และส่วนที่โชคร้ายเกินกว่าที่รับได้จึงโอนความเสี่ยงออกไป
ทั้งหมดนี้จึงทำให้เห็นว่า ประกันโรคร้ายรูปแบบนี้จะมีโอกาสรับความเสี่ยงแทนผู้ทำประกันในช่วงการชำระเบี้ยก่อนครบ 20 ปี และหากหลังครบ 20 ปีไปแล้ว จะเริ่มรับความเสี่ยงแทนเมื่อผู้ทำประกันโชคร้ายเป็นโรคร้ายหรือทุพพลภาพจนต้องเคลมเกิน 200% ของทุนประกัน และยังไม่เสียชีวิต
ประกันโรคร้ายรูปแบบนี้จึงเหมาะกับ ผู้ที่ต้องการความปลอดภัยของเงินออมสูงสุด และ เกรงว่าตนเองมีความเสี่ยงที่จะเป็นโรคร้ายแรงมากกว่า 2 กลุ่มโรคก่อนอายุ 85 หรือ โรคร้ายที่กลับมาเป็นซ้ำครั้งที่ 2
สรุปควรเลือกแบบใด
แบบที่ 1 ประกันโรคร้ายแรงจำนวนมากเบี้ยเพิ่มตามอายุ
หากเน้นเพียงเรื่อง โอนความเสี่ยงก่อนเกษียณที่เบี้ยไม่สูงมาก
แบบที่ 2 ประกันชีวิต + ประกันโรคร้ายเสี่ยงสูงเบี้ยคงที่
แบบที่ 3 ประกันชีวิตควบโรคร้ายแรงจำนวมาก
หากเน้นเรื่อง ความคุ้มครองยาวตลอดชีวิตและมีกำลังการออม
(ที่สุดท้ายแล้วเบี้ยรวมตลอดสัญญาจะประหยัดกว่าแบบที่ 1 แน่นอน)
ในขณะที่แบบที่ 4 ในเชิงการโอนความเสี่ยงจะยังไม่แนะนำในตอนนี้ เนื่องจากรูปแบบนี้จะรับความเสี่ยงไว้ด้วยเงินตนเองค่อนข้างมาก แม้จะไม่ขาดทุนก็ตาม (ทำตามใจลูกค้าแต่บริษัทรับโอนความเสี่ยงไว้ในสัดส่วนที่ไม่มากนัก)
จึงทำให้จะเหลือคู่แข่ง ในกรณีที่มีกำลังในการออมและต้องการความคุ้มครองตลอดชีพ อยู่ที่แบบที่ 2 และ แบบที่ 3
ซึ่ง แบบที่ 2 จะเน้นแยกให้อิสระเลือกประกันชีวิตที่จะประกบคู่กับประกันโรคร้ายแรงได้ และเน้นเพียงโรคร้ายแรงเสี่ยงที่จะเป็นสูงเท่านั้น
ในขณะที่ แบบที่ 3 จะเน้นควบประกันชีวิตในประกันโรคร้ายแรงมาให้เรียบร้อย แลกกับการได้ความคุ้มครองโรคร้ายแรงจำนวนมาก
ดังนั้นการจะเปรียบเทียบ 2 รูปแบบนี้ได้ จะจำเป็นต้องเปรียบเทียบ 2 ส่วนด้วยกันคือ เปรียบเทียบเชิงเงื่อนไขความคุ้มครอง และ เปรียบเทียบเชิงตัวเลข ซึ่งรวมไปถึงอายุที่ควรรีบเริ่มทำประกันทั้ง 2 แบบนี้ ก่อนที่เบี้ยประกันจะสูงเกินไป
การวางแผนเก็บเงินและเกษียณอย่างจริงจัง เริ่มขึ้น เมื่อเข้าใจ..
วิธีใช้ธรรมชาติของเครื่องมือการเงินที่จำเป็นให้เกิดประโยชน์สูงสุด
"ตน (ในปัจจุบัน) จักเป็นที่พึ่งของตน (ในอนาคต)"
